Pei Wei
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Pei Wei (ur. 267, zm. 300) – chiński filozof konfucjański.
Opowiadał się za włączeniem do interpretacji kanonu elementów taoistycznych[1]. Pragnąc jednak przeciwstawić się koncepcjom, które postulowały wzorowanie się na taoizmie także w zakresie nastawienia do niebytu (wu) napisał Uzasadnienie Bytu[2]. Argumentował w nim, że Natura opiera się na bycie, niebyt bowiem nie jest zdolny do stwarzania. Przeciwstawiał się również poglądowi głoszącemu zbieżność tego co naturalne z pożądaniem.
Kładł również nacisk na znaczenie humanitarności i prawości[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 93. ISBN 978-83-233-2602-1.
- ↑ Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 98. ISBN 978-83-233-2602-1.
- ↑ Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 99. ISBN 978-83-233-2602-1.
Kontrola autorytatywna (osoba):